… i wtedy ludzie wrócili do domów.
Zaczęli czytać książki - sobie i dzieciom; słuchali muzyki, grali w gry, zaczęli tworzyć sztukę i bawić się, bo nie było nic innego do zrobienia.
Ćwiczyli, tańczyli, modlili się i medytowali.
Niektórzy byli w ruchu, a niektórzy w bezruchu.
Niektórzy spotkali się z dawno niewidzianą rodziną, a niektórzy z własnym lękiem i cieniem.
I zaczęli się na nowo uczyć siebie i siebie nawzajem.
Zaczęli sobie pomagać i przejmować się losem innych.
I wtedy ich ciała i umysły zaczęły się uzdrawiać.
A kiedy nie było już bezczułych, bezmyślnych, niebezpiecznych, samolubnych i bezdusznych istot, wtedy Ziemia zaczęła się uzdrawiać.
I gdy niebezpieczeństwo minęło, pożegnali tych, co odeszli i to, co odeszło. I zaczęli dokonywać nowych wyborów, żyć według nowych wartości, podążać nowymi drogami i śnić nowe sny.
Tak narodziła się Nowa Ziemia…
Kitty Omara, tłum. Anna Winiarek
